Description

लेखक शोषित लोकांच्या कथा सादर करतात. प्रत्येक लेख आपल्याला हादरवतो. भटक्या जमाती अमानवी जीवन जगतात. ते अन्याय, दारिद्र्य, अज्ञान आणि वेदना सहन करतात. ‘यल्लाप्पाचा चांग’ ही जवळजवळ उद्ध्वस्त झालेल्या समाजाच्या संघर्षाची आणि मुक्तीची कथा आहे. तात्पुरत्या वसाहतींमध्ये राहणारे केवळ जगतात कारण ते मरू शकत नाहीत. त्यांचे जीवन अनिश्चिततेने आणि दडपशाहीने भरलेले आहे. ते त्यांच्या स्वाभिमानापासून वंचित आहेत (वैदू, कैकाडी, कोल्हाटी, गोसावी-बैरागी, डवरी गोसावी, भराडी-कानफाटे, किंगरिवाले, बलसंतोशी, पारधी, तकरी भमता, ताजराभांता, अराजकता 18) TRIBES). उच्च समाज त्यांना नीच मानतो. त्यांचा रक्षणकर्ता कोण आहे? ते कधी जागे होतील? त्यांची मने केव्हा प्रज्वलित होतील? लेखक आणि त्यांच्या कार्यकर्त्यांनी त्यांच्या स्वातंत्र्यासाठी आंदोलन पुकारले आहे आणि त्यांना शिक्षा आणि लॉकअप करण्यात आले आहे. लेखकाचे एकच ध्येय आहे – या जमातींसाठी स्वातंत्र्य. ‘मनुष्याची नवी वाट’, जहिरनामा-नांदिवल्यांचा दु:ख, ‘मरणांतराही जात अडवी’, ‘फतलेला आभाळ’ यांसारख्या त्यांच्या कथा अकल्पनीय गरीबी, दुर्दशा, दुर्दशा, दुर्दशेचे चित्रण करतात. या समाजावर ‘गुन्हेगार’ असा शिक्का मारण्यात आला आहे. ते दारिद्र्य आणि दुःखात गाडले गेले आहेत. दलित चळवळ नेतृत्वाचा शाप आहे आणि हा समाज त्याच्या अनिष्ट प्रथांचा शाप आहे. याचा परिणाम बेरोजगार आणि असहाय लोकांचा जमाव निर्माण करण्यात झाला आहे. ते शापित आहेत, गुन्हेगार म्हणून लेबल केलेले आहेत, आणि त्यांना बिनधास्त सोडले आहे. महिला लोकांना भयंकर त्रास, अन्याय आणि बलात्कार सहन करावा लागतो; त्यांच्यासाठी जीवन एक दुःस्वप्न बनते. त्यांची सतत दहशत असते. स्त्री म्हणून जन्म घेणे हा त्यांच्यासाठी सर्वात मोठा शाप आहे. त्यांच्या तात्पुरत्या सेटलमेंटमधील जीवन घृणास्पद आहे. ‘पलवारचा जग.’ त्यांच्या ‘उपरा’मध्ये ते त्यांची व्यथा आणि वंचितता मांडतात. त्यांचा ‘बँड दरवाजा’ हे एक व्यासपीठ आहे जिथून तो भटक्या जमातींबद्दल एक सच्चा सामाजिक कार्यकर्ता म्हणून बोलतो. उघड सत्य आमच्या अंत: करणात जळजळीत. लेखकाने या भटक्या जमातींच्या वसाहतींचा शोध घेतला, त्यांच्याशी बोलले आणि त्यांना भोगाव्या लागणाऱ्या अन्यायाविषयी बोलले. त्यांच्या लेखनाचा उद्देश एकच आहे – त्यांना यापुढे सामाजिक न्याय आणि मानवी हक्कांपासून वंचित ठेवायचे नाही. त्यांचे लेखन या मुद्द्यांवर प्रकाश टाकते. त्यांना मुख्य प्रवाहात आणण्याची इच्छा आहे, त्यांना साक्षर आणि सुसंस्कृत जीवन जगण्याची परवानगी द्यावी, जिथे अज्ञान दूर गेलेले आहे अशा मानवाचे जीवन. म्हणून, लेखक लक्ष्मण माने त्यांच्या कथांमधून अथांग आणि अमर्याद वेदना आणतात. त्याची प्रत्येक कथा आपल्याला शब्दांद्वारे पाहण्यास आणि वास्तवापर्यंत पोहोचण्यास प्रवृत्त करते. त्याला खात्री आहे की सेटलमेंट्सला एक निश्चित आकार मिळेल. ‘पालवरचा जग’ हे एक क्रूर, भयंकर, दाहक वास्तव आहे.