Description

एके काळी, दोन बगळे प्रेमसंबंधात मग्न होते. तेवढ्यात तिथे एक शिकारी आला आणि त्याने आपल्या धनुष्यबाणांनी एका बगळ्याला मारले. मारला गेलेला पक्षी झटपट झाडावरून खाली कोसळला. हे पाहून पक्ष्याच्या साथीदाराने मोठ्याने आरडाओरडा केला. तो शोकाकुल रडू लागला. संत वाल्मिकींना त्याचा स्पर्श झाला हे दु:ख इतके मोठे आणि खरे होते. त्यांनी अनुभवलेल्या वेदना श्लोकांच्या रूपाने वाहू लागल्या.